Pink TV
Televizija Pink je počela sa radom 1994. godine nakon potpisivanja ugovora o poslovnoj i tehničkoj saradnji sa tadašnjom nacionalnom televizijom RTS (danas javni servis. Do sklapanja ugovora je došlo zahvaljujući bliskim vezama vlasnika Pinka Željka Mitrovića sa tadašnjom vladajućom elitom. Ovim ugovorom, RTS se obavezao da televiziji Pink ustupi prostorije, opremu i usluge, uz minimalnu kompenzaciju.
Signal Mitrovićeve televizije je u početku pokrivao samo teritoriju Beograda, da bi 2006. od Radiodifuzne agencije Pink dobio i nacionalnu frekvenciju, koja je obnovljena 2022. Smatra se da je Mitrović imao veliki uticaj na raspodelu nacionalnih frekvencija 2006. Mitrovićev Pink je dobio jednu od pet dodeljenih nacionalnih frekvencija, a kasnije se ispostavilo da su još dve televizije koje su dobile nacionalne frekvencije (Avala i Happy/Košava) bile povezane sa njim kroz vlasništvo ili pružanje usluga.
Pink je na srpsku medijsku scenu uveo novu vrstu populističkog programa, koji je promovisao turbo folk muziku i nacionalističke ideale. Političari sa nacionalističkom retorikom, pripadnici vojske i paravojnih formacija, ratni profiteri i folk pevačice su zajedno učestvovali u emisijama u udarnim terminima.
Krajem devedesetih, Pink postaje vodeća komercijalna televizijska stanica u zemlji, a Željko Mitrović nastavlja da održava bliske veze sa svim narednim vladajućim strukturama. Od osnivanja do 21. aprila 1999. godine, televizija Pink je emitovala program iz Palate Ušće. U istoj zgradi bile su prostorije Socijalističke partije Srbije (SPS), sedište Centralnog komiteta, kancelarije Jugoslovenske levice, zatim TV Košava, Radio S i druge prorežimske firme. Od 2001. počinje emitovanje i informativnog programa.
Od 2009, Pink je počeo da emituje rijaliti programe kao što su Veliki brat, Farma i Zadruga (2017), koji su kritikovani zbog prikazivanja nasilja, govora mržnje, psovki i seksa u udarnim terminima, kao i zbog činjenice da su među učesnicima bili i osuđivani kriminalci.
Tokom 2014, Pink je osvanuo na državnim poreskim spiskovima kao jedan od najvećih poreskih dužnika. Međutim, Agencija za osiguranje i finansiranje izvoza Republike Srbije (AOFI) pomogla je Pinku u najmanje dva navrata sa garancijama i kreditima od oko sedam miliona evra.
Krajem 2015, televizija Pink pokreće internet portal, na kome se nalaze aktuelne vesti iz sveta politike, sporta, ekonomije, šou-biznisa i poznatih ličnosti.
Početkom 2018, Mitrović je kupio udeo od 10%, koji je u televiziji Pink imala firma Direct Media, pa postao jedini vlasnik televizije. Te godine je potvrđeno da je kompanija Pink International prodala kompaniji United Media nacionalne kanale Pink BH u Bosni i Hercegovini i Pink M u Crnoj Gori. Iste godine su pokrenuti kablovski kanali koji emituju sadržaj televizije Pink.
Na televiziji Pink se emituje emisija Hit tvit u istom terminu kao i Utisak nedelje od 2019. godine. U Hit tvitu uglavnom gostuju pripadnici i simpatizeri režima Aleksandra Vučića, koji vrlo otvoreno podržavaju i brane njegovu politiku. Neretko se razračunavaju i napadaju pripadnike opozicije Ili bilo koga ko javno kritikuje režim. Na Pinku do sada je emitovano više videa koji su vrlo otvoreno targetirali predstavnike nezavisnih medija, opozicije i kritičara politike Aleksandra Vučića označavajući ih kao strane plaćenike, neprijatelje države i izdajnike.
Nakon što je Tviter (sada X mreža) počeo da označava medije koji su povezani sa vladama 2021. godine, pored naloga televizije Pink pisalo je: „medij koji sarađuje sa Vladom Srbije“. Mediji povezani sa državom definisani su kao „mediji u kojima država vrši kontrolu nad uređivačkim sadržajem kroz finansijska sredstva, direktne ili indirektne političke pritiske i/ili kontrolu nad proizvodnjom i distribucijom [sadržaja]”. Tviter je odluku objasnio time da je „važno da se zna ko kontroliše i pritiska medije”.
Zahvaljujući bliskim odnosima sa državnim funkcionerima, Mitrovićev biznis se tokom godina širio i van granica Srbije, pa Pink ima globalni domet. U okviru Pinka se emituje više od 60 kablovskih kanala, od Pink kids i Pink music do Pink erotike.
Pink Media Group je najveća privatna komercijalna medijska grupa u jugoistočnoj Evropi, čije operacije pored radio i televizijskog programa uključuju: filmsku produkciju, satelitsku televizijsku produkciju, muzičku produkciju i nudi usluge vazdušnog saobraćaja.
Televizija Pink je najgledanija komercijalna televizija (posle javnog servisa - RTS) sa 16.54% udela u gledanosti prema istraživanju Nielsen-a u periodu od 1. januara 2018. do 31. decembra 2018.
Udeo u gledanosti
16.17%
Tip vlasništva
Privatno
Geografska pokrivenost
Nacionalno
Vrsta sadržaja
Besplatan sadržaj
Medijske kompanije/grupe
Pink Media Group
Struktura vlasništva
Željko Mitrović je vlasnik 100% udela u firmi Pink Media Group koja emituje televiziju Pink.
Pravo glasa
Nedostaju podaci
Pojedinačni vlasnik
Opšte informacije
Godina osnivanja
1994
Povezani interesi osnivača
Osnivač TV Pink je karijeru započeo 1990-ih godina u medijskom okruženju koje su strogo kontrolisali Slobodan Milošević i Mirjana Marković, vladajući bračni par. Mitrović je bio član Jugoslovenske levice (JUL) Mirjane Marković i savezni poslanik ove stranke. U JUL-u je bio od 1996. godine, a u ovoj stranci bio je šef sektora za marketing. Iz stranke je isključen 2002. godine.
Koristeći bliske veze sa vladajućom elitom, Mitrović je 1993. pokrenuo radio stanicu Pink, a zatim je dobio i nacionalnu frekvenciju za emitovanje televizije Pink 1994. godine. Samo četiri godine kasnije, PINK je postao vodeća komercijalna televizijska stanica u zemlji.
Mitrović uvek neguje dobre odnose sa svakom novom vladajućom strukturom.
Od 2012. godine, na televiziji Pink je objavljeno nekoliko video snimaka i priloga emitovanih u centralnim informativnim emisijama koji su targetirali članove opozicije i javne ličnosti koje kritikuju režim Aleksandra Vučića. Jedan od tih videa bio je i Oliveru Ivanoviću, opozicionom lideru Srba sa severa Kosova, koji je ubijen svega nekoliko nedelja nakon emitovanja videa na televiziji Pink.
Zahvaljujući bliskim odnosima sa državnim funkcionerima, Mitrovićev biznis se godinama konstantno širio u različitim oblastima i van granica Srbije. Danas, poslovi Pink Media Group obuhvataju: filmsku produkciju, radio i televizijsko emitovanje, satelitsku televizijsku produkciju, muzičku produkciju, kao i avio usluge. Mitrović je takođe imao udela (80,5%) u kompaniji za proizvodnju žvakaćih guma koje se zvala MGUM Technology.
Medijski mogul je bio i u središtu skandala 2013. godine, kada je njegov sin vozeći BMW neprilagođenom brzinom udario i usmrtio na pešačkom prelazu Andreu Bojanić, a potom pobegao sa mesta nesreće. Mitrovićev sin je osuđen na 12 meseci kućnog pritvora i zabranu upravljanju motornim vozilom u trajanju od godinu dana. On je dobio jedinstvenu kaznu za oba krivična dela: teško delo protiv bezbednosti javnog saobraćaja i ne pružanje pomoći licu povređenom u saobraćajnoj nezgodi.
Povezani interesi direktora
Direktor TV Pink. Karijeru je započeo 1990-ih godina u medijskom okruženju koje su strogo kontrolisali Slobodan Milošević i Mirjana Marković, vladajući bračni par. Mitrović je bio član Jugoslovenske levice (JUL) Mirjane Marković i savezni poslanik ove stranke. U JUL-u je bio od 1996. godine, a u ovoj stranci bio je šef sektora za marketing. Iz stranke je isključen 2002. godine.
Koristeći bliske veze sa vladajućom elitom, Mitrović je 1993. pokrenuo radio stanicu Pink, a zatim je dobio i nacionalnu frekvenciju za emitovanje televizije Pink 1994. godine. Samo četiri godine kasnije, PINK je postao vodeća komercijalna televizijska stanica u zemlji.
Mitrović uvek neguje dobre odnose sa svakom novom vladajućom strukturom.
Od 2012. godine, na televiziji Pink je objavljeno nekoliko video snimaka i priloga emitovanih u centralnim informativnim emisijama koji su targetirali članove opozicije i javne ličnosti koje kritikuju režim Aleksandra Vučića. Jedan od tih videa bio je i Oliveru Ivanoviću, opozicionom lideru Srba sa severa Kosova, koji je ubijen svega nekoliko nedelja nakon emitovanja videa na televiziji Pink.
Zahvaljujući bliskim odnosima sa državnim funkcionerima, Mitrovićev biznis se godinama konstantno širio u različitim oblastima i van granica Srbije. Danas, poslovi Pink Media Group obuhvataju: filmsku produkciju, radio i televizijsko emitovanje, satelitsku televizijsku produkciju, muzičku produkciju, kao i avio usluge. Mitrović je takođe imao udela (80,5%) u kompaniji za proizvodnju žvakaćih guma koje se zvala MGUM Technology.
Medijski mogul je bio i u središtu skandala 2013. godine, kada je njegov sin vozeći BMW neprilagođenom brzinom udario i usmrtio na pešačkom prelazu Andreu Bojanić, a potom pobegao sa mesta nesreće. Mitrovićev sin je osuđen na 12 meseci kućnog pritvora i zabranu upravljanju motornim vozilom u trajanju od godinu dana. On je dobio jedinstvenu kaznu za oba krivična dela: teško delo protiv bezbednosti javnog saobraćaja i ne pružanje pomoći licu povređenom u saobraćajnoj nezgodi.
Povezani interesi glavnog odgovornog urednika
Glavni i odgovrni urednik TV Pink. Karijeru je započeo 1990-ih godina u medijskom okruženju koje su strogo kontrolisali Slobodan Milošević i Mirjana Marković, vladajući bračni par. Mitrović je bio član Jugoslovenske levice (JUL) Mirjane Marković i savezni poslanik ove stranke. U JUL-u je bio od 1996. godine, a u ovoj stranci bio je šef sektora za marketing. Iz stranke je isključen 2002. godine.
Koristeći bliske veze sa vladajućom elitom, Mitrović je 1993. pokrenuo radio stanicu Pink, a zatim je dobio i nacionalnu frekvenciju za emitovanje televizije Pink 1994. godine. Samo četiri godine kasnije, PINK je postao vodeća komercijalna televizijska stanica u zemlji.
Mitrović uvek neguje dobre odnose sa svakom novom vladajućom strukturom.
Od 2012. godine, na televiziji Pink je objavljeno nekoliko video snimaka i priloga emitovanih u centralnim informativnim emisijama koji su targetirali članove opozicije i javne ličnosti koje kritikuju režim Aleksandra Vučića. Jedan od tih videa bio je i Oliveru Ivanoviću, opozicionom lideru Srba sa severa Kosova, koji je ubijen svega nekoliko nedelja nakon emitovanja videa na televiziji Pink.
Zahvaljujući bliskim odnosima sa državnim funkcionerima, Mitrovićev biznis se godinama konstantno širio u različitim oblastima i van granica Srbije. Danas, poslovi Pink Media Group obuhvataju: filmsku produkciju, radio i televizijsko emitovanje, satelitsku televizijsku produkciju, muzičku produkciju, kao i avio usluge. Mitrović je takođe imao udela (80,5%) u kompaniji za proizvodnju žvakaćih guma koje se zvala MGUM Technology.
Medijski mogul je bio i u središtu skandala 2013. godine, kada je njegov sin vozeći BMW neprilagođenom brzinom udario i usmrtio na pešačkom prelazu Andreu Bojanić, a potom pobegao sa mesta nesreće. Mitrovićev sin je osuđen na 12 meseci kućnog pritvora i zabranu upravljanju motornim vozilom u trajanju od godinu dana. On je dobio jedinstvenu kaznu za oba krivična dela: teško delo protiv bezbednosti javnog saobraćaja i ne pružanje pomoći licu povređenom u saobraćajnoj nezgodi.
Povezani interesi ostalih važnih lica
Programska direktorka televizije Pink i potpredsednica kompanije Pink Media Group, supruga je Željka Mitrovića od 1995. godine.
Kontakt
Finansijske informacije
Poslovni prihodi
Nedostaju podaci
Poslovni dobitak/ gubitak
Nedostaju podaci
Prihodi od reklama
Nedostaju podaci
Tržišni udeo
Nedostaju podaci
Ostale informacije
Naslovi
Meta podaci
Nedostaju podaci o udelu na tržištu i prihodu od reklama. Finansijski podaci su dostupni samo za izdavača, ali ne i za sam medij.
